- qüssədar
- ə. və f. qəmli, kədərli, dərdli, qüssəli
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
pərişan — sif. və zərf <fars.> 1. Dağınıq, qatma qarış, nizamsız. Ağarmış saçları çiyninə tökülmüş, pərişan saqqallı bir qoca . . dar küçə ilə gedirdi. Ç.. . . Səlim <Mehribanın> tərləmiş üzünə tökülmüş pərişan saçlarını bir tərəfə edib alnının … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəm — 1. is. <fars.> 1. Qısa vaxt, an, ləhzə. Bir dəm – 1) bir vaxt, bir anlıq. Xəstənəm, çox dilərəm yanıma bir dəm gələsən; Çəkibən xəncəri, bağrım başını bir dələsən. M. P. Vaqif; 2) heç, əsla. Gözəl üzündə bir dəm; Nə dərd görmüşdüm, nə qəm.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəm — is. <ər.> Kədər, dərd, qüssə, könül tutqunluğu. İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti qəmdir, gülmək əlaməti fərəhdir. M. F. A.. Eşqin yolunda qəm verə üz, aşiq inciməz. S. Ə. Ş.. Cahanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıxılmaq — f. 1. Təzyiq, sıxma və s. nəticəsində həcmcə kiçilmək, sıxlaşmaq. // Daralmaq, sıxlaşmaq, balacalaşmaq. . . Getdikcə izdiham çoxalır, Ayazın ətrafını almış halqa daha da sıxılırdı. Ə. M.. Nəhayət . . üç yol ayrıcında bu halqa tamamılə sıxıldı. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti